یادداشت ششم

چقدر این روزا دوتامون درگیریم

نمیدونم کی شب میشه

حتی نمیرسم بیام اینجا و خاطره بنویسم

ولی راضی ام شکر خدا

هنوز به هیچی نرسیدیم ولی همین تلاش کردن تو کلی برام ارزش داره عزیزم....

چند شب پیش که خونه ی مامان بودیم میگفتی اگه به یه جایی رسیدم این افغانی هایی که نگهبان شدن تو مجتمع مامان رو جمع میکنم و میارم بهشون کار یاد میدم و جای خواب میدم و حقوق خوب میدم که به یه جایی برسن...

خوشحالم از اینکه انقد نگاه خوبی داری به آینده ت....

دوستت دارم همسر خوبم....